Een goed einde en een feestelijk begin

Hallo allemaal!,

Wat een mooie tijd om op terug te kijken! De laatste vrijdag was aangebroken. 3 collega’s waren met vakantie dus het stond al vast dat het een drama zou worden aangezien we met z’n 3e waren voor 2 recepties, 1 auto en 23 check-ins. Wat een feest. Maar uiteindelijk hebben we het allemaal overleefd gelukkig. Er was 1 check-in waarvan de gasten niet Arabisch waren. Tijdens de check-in vroegen ze. Is dat altijd zo met die Arabische mensen? YUP helaas wel haha.

Het laatste weekend in Zell am See en Kaprun hebben we nog goed genoten en zoals gewoonlijk was er niet veel te doen maar toch was het een leuke laatste avond.
Maandagavond zijn we met alle collega’s van de receptie gaan eten bij Kitsch und Bitter. Dit was een erg leuke afsluiting van deze periode. Ondanks dat de stage niet zo geweldig was, heb ik erg leuke collega’s gehad.

Dinsdag was mijn laatste werkdag en daar heb ik dan goed van genoten. De laatste Arabier die moeilijk doet, voor de laatste keer vervelende klusjes oplossen. En voor de laatste keer overwerken. Deze dag heb ik verder nog wat opgeruimd en alvast wat dingen gepakt. S’ avonds zijn we bij een Mexicaans restaurant gegeten en het was jammer dat dat de eerste en de laatste keer was.
Want onze laatste avond zijn we nadat we onze beoordeling hadden gekregen en afscheid hadden genomen van onze collega’s bij de Tavern gaan eten. Dit is het restaurant dat naast een van onze recepties zit. Hier hebben we heerlijk gedineerd en gedronken want een mooie afsluiting was van de laatste avond in Kaprun.

Donderdag ochtend kwam onze collega Claudia ons ophalen om half 6 s’ochtends om ons te brengen naar het station in Zell am See. De trein ging om 06:04 dus we hadden gelukkig genoeg tijd. Van Claudia hadden we nog een super leuk cadeautje gehad maar eigenlijk konden we dat er niet bij hebben bij al onze bagage. Maar het idee was leuk. Op het station in Salzburg begon het al goed.
Om half 6 s’ochends had ik nog gecheckt of dat alle perrons klopten met het formulier dat ik had uitgeprint en dat was gelukkig zo. Helaas moesten ze dat natuurlijk weer veranderen. Daar kwamen we iets later achter dan gepland dus we stonden op het verkeerde perron. Dus we hadden nog maar iets van 4 minuten om naar een ander perron te gaan en gelukkig hadden we de trein gehaald. Het belangrijkste is dat je in de trein zit. Een plek of je goede stoelnummer komt allemaal nog wel. Maar natuurlijk waren onze stoelen aan de andere kant van de trein dus tegen de tijd dat we zaten waren we 20 minuten verder. Dit was een internationale trein en de volgende ook dus daar hadden we een geluk mee omdat die op elkaar wachten.
Maar toch hebben we flink gehaast toen we aankwamen op München. Als we die trein maar haalde dat is de langste en belangrijkste. In Düsseldorf zou het niet meer zo veel uitmaken want dan waren we toch bijna thuis. Deze rit was erg lang dus hier hebben we veel geslapen. Maar natuurlijk deze trein had 20 minuten vertraging dus overstap gemist. Uiteindelijk kwamen we dus een uur later aan op het station Tilburg.

De paar minuten voordat we aankwamen in Tilburg waren we best zenuwachtig het was erg spannend om iedereen weer te zien. Als verassing waren ook al mijn vriendinnen der en dat was echt super leuk. Nadat Jane en ik Afscheid hadden genomen zijn we met z’n allen gaan eten bij ons thuis. Na met iedereen weer goed bij te praten ben ik nog lekker mijn mijn vriendinnetjes op stap geweest in Breda. Dat was toch weer genieten weer goede muziek en me vriendinnetjes om me heen. Het was een mooie afsluiting en een leuke opening van het normale leven dat weer is begonnen.

Van het normale leven gaan we toch maar weer genieten want lang gaat het niet duren. Over 7 weken ga ik naar het volgende avontuur in Wenen. Hier heb ik alweer veel zin in!
Hopelijk vinden jullie het dan ook leuk om mijn verslag te lezen.

Liefss Laura